بازار شبکههای خصوصی LTE / 5G در سالیان اخیر مورد استقبال قرار گرفته است. بر اساس گزارش وبسایت معتبر analysis mason تا کنون حدود ۱۰۰۰ شبکه خصوصی در سطح جهان ایجاد شده است و انتظار میرود بودجه سرمایهگذاری شرکتهای مخابراتی در این حوزه در سال ۲۰۲۶ به حدود ۵ میلیارد دلار برسد. با این حال بر اساس این گزارش، چهار عامل شامل نحوه جایگزینی در بازار هدف، وجود سایتهای قدیمی، الزامات سفارشی سازی شبکه و برخی مشکلات مرتبط با رگولاتوری و در دسترس نبودن طیف ممکن است باعث شود تا افزایش سرعت تقاضا برای شبکههای خصوصی LTE/5G مهار شود.
در ادامه این موارد با جزییات بیشتری توضیح داده شدهاند.
چرخههای طولانی جایگزینی در بازارهای هدف
سرعت تغییر در بسیاری از صنایع کند است. به عنوان مثال، عمر تخمینی یک کارخانه ۲۰ سال است. این امر باعث میشود سرعت استفاده از شبکه LTE / 5G خصوصی و سایر فناوری هایجدید در این گونه محیطها محدود شود.
وجود سایتهای قدیمی (Brownfield)
بیشتر محیطهای صنعتی هماکنون دارای سایتهای قدیمی (Brownfield) هستند که در حال حاضر فنآوریهای شبکه را در اختیار دارند. نصب فناوری های جدید و اضافی می تواند پیچیده و پرهزینه باشد. با توجه به این پیچیدگی و هزینه، صاحبان صنایع برای بکارگیری فناوریهای جدید مبتنی بر شبکههای موبایل خصوصی عجله نخواهند کرد.
وجود الزامات سفارشیسازی و هزینه توسعه بالا
نیازهای صنایع در در بخشهای مختلف متفاوت است و این امر باعث بوجود آمدن الزامات سفارشی برای پیادهسازی شبکه خصوصی و به تبع آن محدود شدن صرفه مقیاس و در نهایت افزایش هزینه پیادهسازی شبکه میشود. این نکته نیز حائز اهمیت است که به طور ذاتی هزینه ایجاد شبکههای خصوصی موبایل LTE / 5G در مقایسه با راهکارهای جایگزین مانند Wi-Fi زیاد است. بنابراین تنها شرکتهای نسبتاً بزرگ توانایی خرید و استفاده از آن را خواهند داشت و شرکت های کوچک و متوسط (SME) به دلیل هزینه بالا و پیچیدگی زیاد تا حد زیادی از این امر مستثنی هستند.
مشکلات مرتبط با رگولاتوری در دسترس بودن طیف فرکانسی
یک شرکت چند ملیتی که می خواهد شبکه خصوصی LTE / 5G را در سایتهای کشورهای مختلف مستقر کند، مجبور است با عواملی محدود کنندهای مانند طیف فرکانسی، مقررات استفاده از آن، نحوه قیمتگذاری و مدلهای استقرار رادیو دست و پنجه نرم کند. همچنین ممکن است با مشکلات ایجاد قابلیت همکاری (interoperability) میان استفادهکنندگان مشترک از طیف روبرو شود چرا که رژیمهای بکارگیری اشتراکی طیف چندپاره هستند و در هر کشور ممکن است متفاوت باشد.
حسین صفی