در حال حاضر، تمرکز اصلی رگولاتورها بر این موضوع است که چگونه می‌توانند از جنبه‌های مختلف تکنولوژی در مدل‌های تجارت سنتی استفاده نمایند. به عنوان مثال، یکی از مواردی که رگولاتوریها عکس العمل متفاوتی نسبت به آن داشته اند، موضوع توکن(Token) و عرضه اولین سکه(Initial coin offerings) است. کشورهای مختلف، سیاست‌های متفاوتی را در خصوص این موضوع اتخاذ نموده اند:
- بعضی از کشورها، مانند سنگاپور، سوئیس و مالت در حال حرکت به سمت رگولاتوری Token هستند که سرعت رشد بلاکچین را افزایش دهد.
- برخی از کشورها، مانند ایالات متحده، سیاستی افراط گرایانه دارند، به این صورت که دولت را مجبور به اتخاذ و تصویب قانون در خصوص Token و قراردادهای دیجیتال(smart contracts) در نبود مقررات گسترده فدرال، می‌کند.
- در اتحادیه اتحادیه اروپا، کشورهای مختلف تمایل دارند تا از تکنولوژی بلاکچین در ابتکارات و استارت آپ‌های جدید استفاده کنند، اما مشخص نیست که چگونه پروژه‌های بلاکچین می‌توانند استانداردهای حریم خصوصی GDPR اتحادیه اروپا را برآورده نماید.
- در چین، دولت صریحاً اعلام نموده است که علاقه‌مند به منع استفاده از تکنولوژی‌های ICO و ارزهای رمزنگاری شده(Cryptocurrency) می‌باشد و نیاز به رگولاتوری بیشتری برای رشد بلاکچین دارد.
از کشورهای مختلف پرسیده شده است که چه عاملی را به عنوان موانع پذیرش بلاکچین می‌دانند. از میان پاسخ‌های دریافت شده از کشورهای جهان، در مجموع ۲۷ درصد از مجموع پاسخ‌ها، نگرانی‌های رگولاتوری(regulatory concerns) را به عنوان اولین مانع اصلی در پذیرش بلاکچین معرفی نموده اند. نگرانی‌های رگولاتوری، در میان تمام کشورها وجود داشته ولی درصدهای مختلفی را برای آن در نظر گرفته‌اند.
جهت ثبت نام در نشست تخصصی بلاکچین و خدمات هوشمند در هفته دیجیتال ایران به لینک زیر مراجعه فرمایید